کلر چیست؟

کلر یکی از موتد شیمیایی بسیار مهم است که به صورت تجاری با الکترولیز نمک کلرید سدیم تولید می شود. کلر در صنعت و در محصولات پاک کننده خانگی استفاده می شود. کلر همچنین اولین گاز سمی بود که در طول جنگ جهانی اول به عنوان سلاح مورد استفاده قرار گرفت.

برخی از خواص شیمیایی/فیزیکی کلر عبارتند از:

کلر یک گاز زرد مایل به سبز در دمای اتاق است.

کلر بوی تند و تحریک کننده ای شبیه سفید کننده دارد که در غلظت های پایین قابل تشخیص است.

چگالی گاز کلر تقریباً 2.5 برابر بیشتر از هوا است که باعث می شود در ابتدا در مناطقی با حرکت کم هوا در نزدیکی زمین باقی بماند.

کلر قابل اشتعال نیست، اما ممکن است با بسیاری از مواد رایج (از جمله استیلن، اتر، سقز، آمونیاک، گاز طبیعی، هیدروژن و فلزات ریز تقسیم شده) واکنش انفجاری داشته باشد یا ترکیبات انفجاری تشکیل دهد.

کلر کمی محلول در آب است و با رطوبت واکنش می دهد و اسید هیپوکلرو (HClO) و اسید کلریدریک (HCl) تشکیل می دهد.

کلر معمولاً تحت فشار قرار می گیرد و برای ذخیره سازی و حمل و نقل به صورت مایع کهربایی رنگ سرد می شود.

علائم و نشانه های فوری قرار گرفتن در معرض کلر

 

در طول یا بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض غلظت های خطرناک کلر، علائم و نشانه های زیر ممکن است ایجاد شود:

تاری دید

درد سوزش، قرمزی و تاول روی پوست در صورت قرار گرفتن در معرض گاز صدمات پوستی مشابه سرمازدگی ممکن است در صورت قرار گرفتن در معرض کلر مایع رخ دهد.

احساس سوزش در بینی، گلو و چشم

سرفه کردن

تنگی قفسه سینه

مشکل در تنفس یا تنگی نفس، در صورت استنشاق غلظت‌های بالای گاز کلر، ممکن است فوراً ظاهر شوند، یا در صورت استنشاق غلظت‌های پایین گاز کلر، ممکن است به تأخیر بیفتند.

مایع در ریه ها (ادم ریوی) که ممکن است چند ساعت به تعویق بیفتد

تهوع و استفراغ

چشمان خیس

خس خس سینه

نشان دادن این علائم یا علائم لزوماً به این معنی نیست که فرد در معرض کلر قرار گرفته است.

تاریخچه کلر

سنگ نمک (نمک معمولی یا کلرید سدیم) برای چندین هزار سال شناخته شده است. این ماده اصلی تشکیل دهنده نمک های حل شده در آب دریا است که در مصر باستان از طریق تبخیر از آن به دست می آمد. در زمان رومیان، سربازان تا حدی با نمک (سالاریوم، ریشه کلمه مدرن حقوق) حقوق می گرفتند. در سال 1648 شیمیدان آلمانی یوهان رودولف گلابر با حرارت دادن نمک مرطوب در کوره ذغال سنگ و متراکم کردن بخارها در گیرنده اسید قوی به دست آورد که آن را روح نمک نامید. بعداً همان محصول را که اکنون به نام اسید کلریدریک شناخته می شود، با حرارت دادن به دست آورد.

چرا آب خود را کلر می کنیم؟

حجم زیادی از تحقیقات و مطالعات بسیاری برای اطمینان از موفقیت در تصفیه خانه های جدید با استفاده از کلر به عنوان یک ضد عفونی کننده انجام شده است. مزیت اصلی کلرزنی این است که در برابر باکتری ها و ویروس ها موثر بوده است. با این حال، نمی تواند همه میکروب ها را غیر فعال کند. برخی از کیست های تک یاخته ای در برابر اثرات کلر مقاوم هستند.

در مواردی که کیست‌های تک یاخته‌ای یک نگرانی عمده نیستند، کلرزنی یک روش ضدعفونی خوب برای استفاده است زیرا ارزان و در عین حال در ضدعفونی بسیاری از آلاینده‌های احتمالاً موجود مؤثر است. اجرای فرآیند کلرزنی در مقایسه با سایر روش های تصفیه آب نیز نسبتاً آسان است. این یک روش موثر در شرایط اضطراری آب است زیرا می تواند بار اضافی از عوامل بیماری زا را نسبتاً سریع از بین ببرد. وضعیت آب اضطراری می تواند هر چیزی باشد، از خرابی فیلتر گرفته تا مخلوط کردن آب تصفیه شده و خام.

اثرات زیست محیطی کلر

کلر با مخلوط شدن با آب حل می شود. همچنین می تواند تحت شرایط خاصی از آب فرار کرده و وارد هوا شود. بیشتر انتشار مستقیم کلر به محیط زیست در هوا و آب های سطحی است.

هنگامی که کلر در هوا یا آب قرار می گیرد، با سایر مواد شیمیایی واکنش می دهد. با مواد معدنی موجود در آب ترکیب می شود تا نمک های کلرید و با مواد آلی موجود در آب برای تشکیل مواد شیمیایی آلی کلردار تشکیل شود.

به دلیل واکنش پذیری کلر به احتمال زیاد از طریق زمین حرکت نمی کند و وارد آب های زیرزمینی می شود.

گیاهان و حیوانات به احتمال زیاد کلر را ذخیره نمی کنند. با این حال، مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که قرار گرفتن مکرر در معرض کلر موجود در هوا می تواند بر سیستم ایمنی، خون، قلب و سیستم تنفسی حیوانات تأثیر بگذارد.

کلر در سطوح پایین باعث آسیب زیست محیطی می شود. کلر به ویژه برای موجودات زنده در آب و خاک مضر است.